Adalan | Adı bilinen, tanınan, iyi ünü olan |
Adalır | Adlanır, ad alır, bilinir |
Adar | Uygur metinlerinde geçen bir Türk adı, olgunluk, erginlik, süre zaman, omuzdaş |
Adaş | Adları eş olanlar, aynı adı taşıyanlardan her biri, kardeş, edinilmiş olan, arkadaş |
Adıgün | (Gündüz doğan çocuğa verilir) adı aydınlık, gün gibi olan |
Adısönmez | Adı sürekli olarak yaşar, adı sürer gider, kuşaktan kuşağa sürer |
Adıvar | Adı yok değil adsız değil, adlandırılmış |
Adlığ | Adı var, adı sanı bilinen, tanınmış ünlü |
Afşın | Bkz. Afşin |
Ağa | Büyük kardeş, ağabey, köy ve kasabalarda büyük toprak sahibi olan varlıklı kimse, eski Türklerde kimi örgütlerin başında bulunanlara verilen san |
Ağabay | Ağa ve çok varsıl kimse |
Ağan | Geceleri gökte, ara sıra, hızla akıp gittiği görülen ışıklı nokta, göktaşı, akanyıldız |
Ağaner | Akanyıldız gibi güzel er, akaner |
Ağarantan | Işımakta olan sabah vakti, sabahın erken vakti, tan vakti, güneş doğmadan önceki vakit |
Ağca | Rengi beyaza yakın, beyazca akça, |
Ağçelik | Çok iyi su verilmiş, çelik, ak çelik |
Ağer | Temiz kişi, temiz erkek, ak er |
Ağırtaş | Ağırlığı çok olan taş, ağırbaşlı kimse |
Ağış | Su buharının havaya çıkış durumu, yükseliş |
Aka | Büyük, saygıdeğer kimse,ağa |
[